فلفل تند از نظر شکل، رنگ ، اندازه و شدت تُندی انواع متعددی دارد ولی چیزی که در همه نوع آن مشترک است، حس سوزشی است که میتواند در دهان، چشم و هر بخش دیگر بدن شما که با مادهای که در آن است تماس پیدا می کند، ایجاد کند.
اگر چه بسیاری تصور میکنند تندترین قسمت فلفل تخمهایش است، در حقیقت پلاسنتا که قسمت سفید اسفنجی داخل آن است، عامل این تندی است. این قسمت را گاز بزنید و سوزش واقعی را احساس کنید. این احساس سوزش عمدتا ناشی از یک ماده شیمیایی به نام کپسایسین است که در غدد بسیار کوچک پلاسنتا یافت میشود. وقتی فلفل تند می خورید کپسایسین آن وارد بذاق دهان شما میشود و بعد به رسپتورها یا گیرندههای دهان و زبان موسوم به تی آر پی وی ۱، میچسبد. کار این گیرندهها حقیقتا این است که احساس تُندی سوزان را به شما منتقل کنند.
کپسایسین سبب میشود که احساس کنید دهانتان آتش گرفته چون مولکولهای کپسایسین کاملا در رسپتورها قرار میگیرند و سبب میشوند گیرندههای دهان که به مغز شما علامت می فرستند به شما این احساس را القاء کنند که دهانتان واقعا دارد میسوزد.
دلیل این که گیاه فلفل وحشی اولین بار شروع به تولید کپسایسین کرد این بود که میخواست مانع از خورده شدنش توسط پستانداران مانند انسان شود.
از لحاظ پروسه تکامل، بهتر بود که که دانههای این گیاه را پرندگان در نقاط دور دست پخش کنند.
جالب اینجاست که چون پرندگان برخلاف پستانداران گیرندههای تی آر پی وی ۱، ندارند با خوردن فلفل هیچ نوع سوزشی احساس نمیکنند.